Şehit J.Yzb. Erol Uykusuz
Baba Adı: İsmail
Anne Adı: Feyhan
Doğum Tarihi: 27.06.1967
Doğum Yeri: KARABÜK
Medeni Hali: Evli
Çocuk Sayısı: 2 Çocuklu
Eğitim Durumu: Kara Harp Okulu 1989 Mezunudur.
Özgeçmiş: Şehit J.Yzb. Erol Uykusuz 1981 yılında başladığı Kuleli Askeri Lisesi eğitimini 1985 yılında tamamlayarak Kara Harp Okuluna gitmiş ve 1989 yılında Teğmen rütbesi ile mezun olmuştur.
Şehadet Tarihi: 21.07.2001
Şehit Olduğu Yer: Elazığ
Kabir Yeri: Çankırı Şehitliği
Rütbesi: Asteğmen
Şehadet Öyküsü: 21.07.2001 tarihinde Görese Dağı-Arıcak/Elazığ Bölgesinde şehit olmuştur. Elazığ'ın Arıcak ilçesi kırsal kesiminde arazi arama faaliyetlerine katılan güvenlik kuvvetleri bir grup teröristle Görese Dağları bölgesinde sıcak temas sağladı. Çıkan çatışmada Alacakaya Jandarma Komando Bölük Komutanı Yüzbaşı Erol Uykusuz ile 1 er şehit oldu.
Adının Verildiği Yerler:
- J. Kd. Yzb. Erol Uykusuz Kütüphanesi Elazığ / Kovancılar
- Çankırı Belediyesi, Barış Manço Parkı içerisinde yer alan J. Kd. Yzb. Erol Uykusuz hayrat çeşmesi
“Canım babam,
Annem hep anlatırdı. Küçükken yanıma yatarmışsın, canım kızım der, okşar, severmişsin beni. Sen tam kalkacakken tutarmışım seni, gitme diye… Keşke yıllar önce bayraklı tabutun arkasından tutupta gitme baba, beni bu dünyada yalnız bırakma diyebilseydim.
Küçükken herkesin bir kahramanı olur. Benim kahramanım her zaman sendin. Yakışıklı babamdın. Hem vatanın hem de benim kahramanım. Şimdi kim koruyacak beni baba?
Niye aldılar ki seni benden? Hiç mi düşünmediler beni, annemi, kardeşlerimi?
Küçüklüğümden beri her gün dua ederim. Rüyalarıma gelmen için. Yatağımın hep bir tarafını boş bırakırım, belki gelir yatarsın diye… Hiç hareket etmemeye çalıştığım bile olur. Uyandığımı düşünüp gitme diye. Belki de bu yüzden ne zaman babasının elinden tutmuş bir çocuk görsem özlemle bakarım.
Baba sözcüğüne bile öyle hasretim ki….
Her akşam gelecekmişsin gibi bekliyorum baba! Kapı çalacak ve içeri gireceksin, hemen atlayacağım boynuna….
Sen hiç yanımda olamadın baba. Okula başladığımda, seni özleyip yorganın altında gizlice ağladığımda, ilk kez okumayı öğrendiğimde. Tek tesellim senin beni cennetten izlediğini bilmekti.
Biliyor musun baba?
Ben hiç utanmadım. Hep gururla, Şehit kızı olmanın verdiği onurla başım dik gezdim “baba”
Burdan öncelikle seni ve sonrada tüm Şehit Abilerimi selamlıyor, ellerinden öpüyorum.
Kızın Hilal Reyhan Uykusuz”
